Ponad sto lat tęsknoty za Sarkofagiem Sidamara dobiega końca

Ponad sto lat tęsknoty za Sarkofagiem Sidamara dobiega końca
Ponad sto lat tęsknoty za Sarkofagiem Sidamara dobiega końca

Ponad stuletnia tęsknota za Sarkofagiem Sidamara, który uważany jest za jeden z największych i ważących tony sarkofagów starożytnego świata, dobiegła końca. Sarkofag odkryty 140 lat temu w starożytnym mieście Sidamara w wiosce Ambar w Karaman znalazł swój brakujący element, Głowę Erosa.

W wyniku współpracy Ministerstwa Kultury i Turystyki z Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie dzieło przywiezione do Turcji 10 czerwca zostało ponownie połączone z historycznym artefaktem, do którego należy.

Głowa Erosa, która została przetransportowana z Londynu do Turcji przy wsparciu Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Turkish Airlines, została umieszczona w gigantycznym sarkofagu o wadze ponad 30 ton, a badania naukowe zostały przeprowadzone wspólnie przez ekspertów-konserwatorów Muzea Archeologiczne w Stambule oraz Muzeum Wiktorii i Alberta.

Kolumnowy sarkofag z lat 250-tych okresu rzymskiego został dziś otwarty dla zwiedzających w Muzeum Archeologicznym w Stambule w swojej oryginalnej formie.

Trudna podróż wspaniałego dzieła

Rozumie się, że Głowa Erosa, jedna z płaskorzeźb oddzielonych od sarkofagu, odkryta przez brytyjskiego konsula generalnego wojskowego Charlesa Wilsona w 1882 r. Anglia.

Sarkofag, który został ponownie odkryty przez wieśniaka w starożytnym mieście Sidamara w Karaman w 1898 roku, został zgłoszony do Museum-i Hümayun, które obecnie jest Muzeum Archeologicznym w Stambule.

Gigantyczny sarkofag, który postanowiono przenieść do muzeum w Stambule w wyniku badań Osmana Hamdi Beya w regionie, został przewieziony do centrum przez bawoły w ówczesnych warunkach. Wspaniałe dzieło, które odbyło wyczerpującą podróż ze specjalnym układem wagonów, dotarło w 1901 roku do dzisiejszego Muzeum Archeologicznego w Stambule.

Płaskorzeźba głowy Erosa znaleziona w Londynie została podarowana przez Marion Olivię Wilson do Muzeum Wiktorii i Alberta w 1933 roku ku pamięci jej ojca, Charlesa Wilsona.

Gipsowa kopia Głowy Erosa została umieszczona w gigantycznym sarkofagu w Muzeum Archeologicznym w Stambule w wyniku negocjacji z urzędnikami Muzeum Wiktorii i Alberta w latach trzydziestych XX wieku.

Ministerstwo Kultury i Turystyki oraz Ministerstwo Spraw Zagranicznych, w 2010 r. dr hab. Przekazała Muzeum Wiktorii i Alberta badania Şehrazata Karagöza, które przywróciły temat do porządku dziennego oraz kwestię wystawienia Głowy Erosa wraz z sarkofagiem.

Dyrektor Ministerstwa Kultury i Turystyki oraz Muzeum Wiktorii i Alberta dr. Współpraca Tristrama Hunta i jego zespołu mająca na celu zachowanie dóbr kultury oraz ich podejście do zachowania dóbr kultury in situ umożliwiły przywrócenie Głowy Erosa do sarkofagu.

Na mocy protokołu o współpracy podpisanego między Muzeum Archeologicznym w Stambule a Muzeum Wiktorii i Alberta brakujący fragment sarkofagu został sprowadzony do Turcji i umieszczony na jego miejscu.

Bądź pierwszy i skomentuj

zostaw odpowiedź

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.


*