Stuletnie marzenie Edirne o tramwaju

100-letnie marzenie Edirne o tramwaju: w Edirne, gdzie spodziewano się budowy kolei dużych prędkości i od czasu do czasu sugerowano wprowadzenie systemu kolei w transporcie miejskim, w 1899 r. ówczesny zastępca gubernatora Arif Pasza złożył zwrócił się do sułtana z prośbą o budowę linii tramwajowej łączącej Zindanaltı i Karaağaç, ale okazało się, że nie da się tego zrealizować. Odnosząc się do kwestii, która wyszła na światło dzienne wraz z listem znalezionym w archiwach osmańskich, badacz historii Edirneli, Cengiz Bulut, stwierdził, że gdy nie można było zbudować przedmiotowej linii, zbudowano dodatkową linię kolejową pomiędzy Domem Protokołu a Karaağaç.
Z listu znalezionego w osmańskich archiwach pedagoga Murata Özdena Uluça wynikało, że w Edirne planowano zbudować linie tramwajowe, których w okresie osmańskim było 1 lub 2. W liście przetłumaczonym z języka osmańskiego na turecki wyjaśniono, że ówczesny zastępca gubernatora Arif Pasza chciał zbudowania linii tramwajowej między dworcem Zindanaltı a dworcem Karaağaç, ponieważ dworzec kolejowy w Karaağaç znajdował się daleko od centrum miasta.
Następujące wersety znajdują się w liście z dnia 28 listopada 1899 r., przetłumaczonym na język turecki przez Zekiego Özkana i podpisanym przez Ministra Handlu i Robót Publicznych Vehbi Beya;
„To z powodu ich cierpienia; Na wniosek i prośbę Zastępcy Gubernatora Edirne oraz Drugiego Dowódcy Cesarskiej Armii Arifa Paszy w związku z przetargiem na przywilej utworzenia linii tramwajowej, którą będą mogły jeździć zwierzęta z dzielnicy Zindanaltı w Edirne do stacja, Rada Handlowa oraz została ona przedłożona świadectwu robót publicznych, wraz z umowami i specyfikacjami zawartymi w tym dziale, wraz z protokołem upadłościowym z dnia 25 września 1315 r. i numerem sto sześćdziesiąt. Dzieje się tak z punktu widzenia prezentera dotyczącego włączenia i uzupełnienia do umowy umownej organu dotyczącego stosowania silników elektrycznych lub innych mniejszych sił w zakresie warunków przewidzianych dla elektrycznej eksploatacji tramwajów w Salonikach i Izmirze we wspomnianym tramwaju. Jest on przedstawiany ustnie w celu połączenia go z dokumentami wymienionymi powyżej, a zarządzenie i dekret w tej sprawie należą do rozkazu Jego Świątobliwości Proroka.”
Badacz historii Edirneli Cengiz Bulut stwierdził, że przedmiotowy projekt nie mógł zostać zrealizowany po złożeniu wniosku o linię tramwajową i odzwierciedlał proces historyczny; „Osoba, która chciała uruchomić pierwszy tramwaj w Edirne i która jako pierwsza zwróciła się do Sublime Porte, czyli sułtan, jest wymieniona w aktach jako zastępca gubernatora Edirne Arif Pasza. To jest artykuł, który napisał, aby zbudować tramwaj dla sułtana. Przez długi czas był zastępcą gubernatora Edirne i to on wniósł do Edirne wiele innowacji. Na przykład podejmuje tę inicjatywę we własnym imieniu. Innymi słowy, chce, aby przydzielił mu je sułtan. Mówi, żebym wykonał tę pracę. Jest to bardzo ważne pod tym względem. Gdyby tak się stało, byłoby to dobre dla naszej Edirne. Ponieważ ta linia tramwajowa istniała wówczas w 1 czy 2 miejscowościach w Turcji. „Byłoby wspaniale, gdyby odbyło się to w Edirne, ale niestety nie udało się tego zrealizować” – powiedział.
Bulut stwierdził, że projekt nie mógł zostać zrealizowany z różnych powodów; „Niestety, linia ta nie istniała z powodów takich jak ówczesne powstania na Bałkanach. Ale później, gdy ta linia nie istniała, znaleziono rozwiązanie. Zbudowali linię kolejową od obecnego urzędu protokolarnego gminy do stacji kolejowej Karaağaç. Stamtąd linia biegła dalej w kierunku Bosnaköy. Powód, dla którego później ustawiono linię między domem protokolarnym a Karaağaç; Edirne było wówczas ośrodkiem handlowym. W tym czasie napływały także cenne towary i związane z nimi pieniądze. A na tej trasie było wiele rozbojów. „Ta linia została zbudowana, aby temu zapobiec” – powiedział.