Powiedzieli, że szybki transport, powiedzieli, że z Zincirlikuyu do Avcılar można by dostać się w ciągu dwudziestu minut bez ruchu i wprowadzili do naszego życia wielki pojazd transportowy metrobus. Były usterki, wypadki, ale nadal nie mogliśmy zrezygnować z „super” środka transportu. Na przystankach metra ludzie tworzyli gęste tłumy, jakby rozdawano im darmowy chleb, popychali się i popychali, gdy pojazd zatrzymał się przed nimi. Ale nadal nie mogliśmy zrezygnować z miłości do metrobusa.
Wystąpił problem z metrobusem przez ostatnie dwa lub trzy tygodnie. Albo przybywają późno, albo trzy BRT z rzędu czekają przy wejściu. W takim przypadku tworzy się tłum ludzi i nadjeżdżający pojazd nie wystarcza dla tego tłumu. Dzisiaj w końcu doszedłem do punktu wybuchu, poszedłem porozmawiać z odpowiednim przełożonym i zapytałem, dlaczego tak długo czekałeś. Odpowiedź przyszła, że ludzie zawsze wychodzą w tym samym czasie. Potem powiedziałem, że ta hańba zdarza się o każdej porze dnia. Urzędnik, który powiedział, że to nie ich wina, że ludzie są zajęci, wymyślił niematerialną wymówkę w rodzaju: „Jest mecz, to normalne”. Moja siedemdziesięcioletnia babcia wie, że na co dzień nie ma zapałek. Nikt nie zjada tej wymówki, ja też nie. Jako uprzejmy obywatel poprosiłem, aby „zgłoś ten problem do odpowiednich miejsc, oni znajdą rozwiązanie”. Złożył oświadczenie, mówiąc: „Rozwiązaniem jest usunięcie metrobusa”.
Czy do tej pory wszystko nie jest normalne? Dopóki się nie odwrócę i nie zacznę iść, aż usłyszę okrzyk „Chodź na E-5”. Czy mini spódniczka, którą miałam na sobie, dodała mi odwagi, by to powiedzieć, czy też styl starszych stanowych nie został jeszcze ustalony?
Jeśli urzędnik państwowy powie kobiecie: „Chodź E-5…”, pytam, czego powinienem się spodziewać po władcach?
Źródło: Gerçekgündem
Bądź pierwszy i skomentuj